English (Nederlands, zie hieronder)

On My Way to Las Cruces

I drive south from a snowy Silver City towards Las Cruces in southwestern New Mexico. I try to find the busiest road possible (which is quite difficult in this area) hoping that a snowplow might have been through. Suddenly, a sign appears: ‘City of Rocks State Park’. Without thinking, I take the exit, because I absolutely need to know what a ‘City of Rocks’ is.

The rain has stopped, but the wind is icy cold. I make a quick visit to the small visitor center, which also serves as a receptiondesk for campers. It turns out there is a campsite for RVs.

There wasn’t much information in the center, and it is about to close. Later, I learn that the area was formed by a volcanic eruption and that millions of years of erosion have given it these unique shapes.

Hat on, scarf wrapped tight, because the wind is biting. It feels like I’ve stepped into an episode of The Flintstones; strange-shaped stones everywhere, like menhirs or dolmens. All clustered together in a landscape where the only things around are hills filled with cacti.

As I follow the path between the immense stones, I imagine myself on another planet. The stones are very touchable, as wind erosion has given them such beautiful soft shapes. And I love natural forms, so I go wild with my camera. Close-ups, landscape views, I take all kinds of shots as I wander through this bizarre area. I wonder if the native peoples here must have taken shelter from bad weather in between these stones.

Inhabitants

I learn that the Mimbreno Indians lived in this area. Spanish conquerors also passed through here, feeling the need to carve their Christian crosses into the stones. In the late 19th century, it was even a stop for the stagecoach that traveled from St. Louis to San Francisco. Somehow, it’s palpable that this strange place, in the middle of nowhere, has had and still has a social function: the campground!

My deep appreciation lies with extraordinary, rugged, and otherworldly terrains. The City of Rocks State Park in New Mexico (USA) left an indelible impression on me, sparking my imagination to conceive a world of wonder. It exuded an aura rich with ancient wisdom and charm.

Artwork with a Bear

In one of my City of Rocks inspired artworks I chose the bear to appear in the sky, because of it being often seen as the ancestor that helped create the landscape and taught humans essential survival skills. The bear’s ability to find medicinal herbs and its knowledge of nature's healing properties make it a revered figure among many indigenous tribes.

Bears are also seen as guardians of the land. Their deep connection to the earth through hibernation and their role in the ecosystem reflect a balance and harmony with nature. Harmony ‘man’ needs to re-instate.

After wandering around for an hour and a half, dark clouds begin to gather, and it starts to rain again. In fact, wet snow is coming down. Completely chilled to the bone, I take one last photo with a smile on my face. How wonderful that I took the exit purely on intuition!

Nederlands

Op weg naar Las Cruces

Ik rij vanuit een besneeuwd Silver City, zuidwaarts richting Las Cruces in het zuidwesten van New Mexico. Ik probeer zo’n druk mogelijke weg te vinden (wat best lastig is in dit gebied), in de hoop dat daar een sneeuwschuiver overheen zou zijn geweest. Ineens doemt er een bord op met ‘City of Rocks State Park’. En zonder na te denken neem ik de afslag, want ik wil per se weten wat een ‘City of Rocks’ is.

De regen is opgehouden en de wind ijskoud. Even een bezoekje aan het kleine bezoekerscentrum, dat tegelijk dient als receptie voor kampeerders. Er blijkt een terrein te zijn voor campers.

Er was niet heel veel informatie in het centrum en het gaat ook nog sluiten. Later pas leer ik dat het gebied is gevormd door een vulkanische uitbarsting en miljoenen jaren erosie er deze bijzondere vormen van heeft gemaakt.

Muts op, das om, want de wind is snijdend. Alsof ik in een aflevering van De Flintstones ben beland; overal vreemd gevormde stenen, menhirs of zo je wilt hunebedden. Allemaal dicht op elkaar in een omgeving waar alleen maar heuvels zijn met heel veel cactussen. Terwijl ik het pad volg tussen de immense stenen door, waan ik me op een andere planeet. De stenen zijn zeer aaibaar omdat ze door de winderosie zulke fraaie zachte vormen hebben gekregen.

En ik ben dol op natuurlijke vormen, dus ga ik los met mijn fototoestel. Close-ups, landschap overzichten, ik maak van alles terwijl ik door dit bizarre gebied zwerf. Ik bedenk me dat de inheemse volken hier toch wel geschuild zouden moeten hebben voor slecht weer?

Bewoners

Ik leer dat de Mimbreno indianen in dit gebied woonden. Spaanse veroveraars zijn hier ook langsgekomen en moesten zo nodig hun Christelijke kruizen in de stenen kerven. Eind 19^e eeuw was het zelfs een stop voor de postkoets die van St. Louis naar San Francisco ging. Op een of andere manier is het voelbaar dat deze vreemde plek, in de middle of nowhere, een sociale functie heeft gehad en nog heeft: het kampeerterrein!

Kunstwerk met een Beer

In een van mijn door City of Rocks geïnspireerde kunstwerken koos ik ervoor om de beer in de lucht te laten verschijnen, omdat deze vaak wordt gezien als de voorouder die hielp bij het creëren van het landschap en de mens essentiële overlevingstechnieken leerde. De vaardigheid van de beer om geneeskrachtige kruiden te vinden en zijn kennis van de genezende eigenschappen van de natuur maken het tot een vereerd figuur onder veel inheemse stammen.

Beren worden ook gezien als beschermers van het land. Hun diepe verbinding met de aarde door middel van winterslaap en hun rol in het ecosysteem weerspiegelen een balans en harmonie met de natuur. Een harmonie die de mens opnieuw moet herstellen.

Mijn diepe waardering ligt bij buitengewone, ruige en buitenaardse landschappen. Het City of Rocks State Park in New Mexico (VS) heeft een onuitwisbare indruk op me achtergelaten en mijn verbeelding geprikkeld om een wereld vol wonderen te bedenken. Het straalde een aura uit van oude wijsheid en charme.

Na anderhalf uur rondzwerven komen er donkere wolken aan en het gaat weer regenen. Sterker nog, er valt natte sneeuw. Totaal verkleumd maak ik nog een laatste foto met een glimlach op mijn gezicht. Wat goed dat ik puur op intuïtie de aflag nam!